Kronik Anterior İnstabilite Ve İnterior Sıkışma Sendromu

Kronik anterior instabilite ve interior sıkışma sendromu, omuz ekleminde ortaya çıkan iki farklı ancak bazen birlikte görülebilen problemleri ifade eder. Her iki durum da omuzun ön kısmında meydana gelir ve genellikle ağrı, sıkışma hissi ve omuzun stabilitesinde kayıplara neden olabilir.

1. **Kronik Anterior İnstabilite (Chronic Anterior Instability):** Bu durum, omuz eklemi ön kısmında yer alan humerus (üst kol kemiği) başının glenoid (omuz kemiği) çukurundan çıkmasına veya kaymasına neden olan bir durumdur. Genellikle tekrarlayan omuz çıkıkları veya yarı çıkıklar sonucu gelişir. Kronik anterior instabilite, omuzun istikrarını bozarak omuz ağrısı, zayıflık ve kısıtlı hareketlilik gibi semptomlara yol açabilir.

2. **İnterior Sıkışma Sendromu (Anterior Impingement Syndrome):** Bu sendrom, omuz eklemi ön kısmında bulunan yumuşak dokuların (özellikle rotator manşet tendonları) omuz kemikleriyle sürtünmesi veya sıkışmasına neden olan bir durumdur. Bu sıkışma ve sürtünme, ağrıya, iltihaplanmaya ve zamanla tendonların hasar görmesine yol açabilir. İnterior sıkışma sendromu, özellikle tekrarlayan omuz hareketleri veya aşırı kullanım sonucu gelişebilir.

Tedavi, bu iki durum için farklılık gösterebilir, ancak bazen benzer tedavi yöntemleri gerekebilir. Tedavi seçenekleri şunları içerebilir:

– **Fizik Tedavi:** Fizyoterapistler, omuz kaslarını güçlendiren ve esnekliği artıran egzersizler ve tedavi yöntemleri önerir.

– **İlaçlar:** Ağrı ve iltihap yönetimi için ilaçlar kullanılabilir.

– **Steroid Enjeksiyonları:** İltihaplanma ve ağrıyı azaltmak için steroidal enjeksiyonlar uygulanabilir.

– **Cerrahi:** Kronik anterior instabilite durumunda, cerrahi müdahale gerekebilir. Bu cerrahi işlemde, omuzun istikrarını yeniden sağlamak için bağları veya yapıları onarma veya yeniden oluşturma işlemi gerçekleştirilebilir.

– **Cerrahi Olmayan Girişimler:** İnterior sıkışma sendromu tedavisinde omuz eklemi içindeki sıkışmayı gidermek amacıyla artroskopik işlemler uygulanabilir.

Tedavi planı, hastanın semptomlarına, yaşına, aktivite seviyesine ve tedaviye yanıtına bağlı olarak kişiselleştirilir.